Ana içeriğe atla

Kayıtlar

Ocak, 2013 tarihine ait yayınlar gösteriliyor

Ben Kimim ?

Her zaman hayatımızın her yerinde bazı şeyleri ararız ve aynı şekilde sürekli bir şeyler kaybederiz. Aradıklarımız aslında bir kişi, bir yer ya da bir nesne değildir, aslında tam olarak kendimizi ararız. Kendinizi ifade edemediğinizi düşündüğünüz, kimsenin sizi anlamayacağından emin olduğunuz zamanlarda sadece etrafınıza bakın orada kesinlikle sizi anlatan bir şeyler vardır.                                                   'Ben kimim ?' Bu aslında sürekli karşılaştığımız ama kendini gizleyen bir soru. Gizlendiği yer mi ? Aradıklarımız. Aşkı mı arıyoruz, o zaman hoşlandığımız insanlar bizim kim olduğumuzu gösterir, arkadaşlarımız, yaşamayı sevdiğimiz yerler, sürekli gittiğimiz bi cafe.. Bu böyle uzar gider.                         'Ben neden benim ?' Bunun cevabı daha da basit 'kaybettiklerimiz'. Belki arkadaş, belki sevgili, anne, baba belki de bekaret. Bu kavramları kaybetmek değil önemli olan. Sizi siz yapan bu kavramları neler uğruna kaybettiğiniz. Sını

Salak Kız Gibi Davranmayı Kes !

Son 2 haftadır sürekli duyduğum bi replik. Can sıkıcı olabiliyo bazen ama haklı olduklarını bilmek daha da sıkıyo canımı. Şimdi ne alaka diceksiniz o yüzden hemen anlatıyorum. Ben bi çocuğa aşık oldum 7 aydır falan platonik bi hoşlantı içerisindeydim(saplantılı bi şekilde değil tabi hayatıma devam ettim canım) ki 2 hafta önce beni arayana kadar. Aslında 2 hafta da değil 1 ay önce ben aradım bunu gel görüşelim falan diye o gün başladı her şey zaten. böyle bi konuşmalar şakalar kahkahalar havalarda uçuşuyo. Arada romantik romantik konuşmalar laf çarpıtmalar falan gayet iyiydik yani. Sonra buluştuk eğlendik gezdik tozduk yine iyi her şey, ertesi gün adamdan ses yok çıldırıcam ama kafayı yiyorum okulda. Dayanamadım dersin yarısında çıktım aldım biletimi döndüm Bursa’ya hani bi kafam dağılsın arkadaşlarımı göriyim falan diye. Baktım olmuyo msj attım ama cevap gelmicek eminim yani. 5dk sonra tak msj ben şoktayım tabi neyse konuştuk ettik falan sonra ben döndüm İstanbul’a yine görüştük h

CUMARTESİ

Sen benim için bir cuma gecesi gibiydin, sesin yüksekti, eğlenceli ve bir o kadar da değerli. Ama sabah erken kalkmanın verdiği uykusuzluk ve tüm haftanın yorgunluğu sende birikmişti. İstemesem bile zorunluluktan vardın hayatımda. Sadece cuma gecesi olduğu için eğlendiğime inandığım ve sadece cuma gecesi olduğu için eğlenmeye çalıştığım bir şey. Hayatım boyunca aradığım ve bulana kadar vazgeçmeyeceğim tek şey ise cumartesi gecesi. Tüm haftanın tüm hayatın yorgunluğunu attığın, kendini eğlenmeye zorladığın cuma gecesinden sonra güzel bir uykuyla gözünü doyuran, hevesini alan bir çok şey yaşamana rağmen ruhunun açlığını gizleyemeden uyandığın ve sadece gece için heyecanlandığın bir gün, cumartesi günü. Geceye gelince de önceki gecenin acemiliği ve bayağılını üzerinden atarak ne istediğini bilir halde eğlendiğin bir gece, yani cumartesi gecesi sana özel ve kendi cumartesi geceni bulana kadar hiç bir zaman kendini tam hissedemeyeceksin.

Ya Sen Naber Ya ?

Her gün yaptığın gibi öğlene hatta akşama kadar uyudun. Sonra uyandın telefonuna gelenleri kontrol ettin, twitter'a girdin, sen uyurken ne olmuş ne bitmiş onu öğrendin. Yataktan kalktın, belki bi duşa girdin, sonra direk mutfağa.. Açık buzdolabı karşısında bi kaç dakika oyalandın, sonra vazgeçtin bilgisayarını açtın. Her türlü sosyal medya sitesine girdin, belki gazetelere baktın.. Üstünü değiştir dışarı çık. Arkadaşlarınla görüştün, konular hep aynı o kızın poposu, bu çocuğun omuzları, bak şu ne yazmış kesin buna yazmıştır... Belki sonra bi dostunla buluşur dertleşirsin biraz.. Sonra başka arkadaşlarının yanına gittin bi kaç bira içtin, biraz fazla mı içtin sen ? Her neyse eve döndün uyuyamadın twitter'a girdin saçmaladın. Sonra o kafayla o tivitleri silmekle uğraştın. Bunları yaparken susuzluktan ölüyosun ama su alıcak halinde yok. Belki kafan biraz dumanlı yine bi şeylere tutuldun.. Sonra bi mesaj geldi telefonuna 'kanka skype', makaranı yaptın sabah oldu uyku vakti

Uzun Zamandır Sevgilim Yok.

Bir an kendin kötü hissedersin canın sıkılmaya başlar işte o an senin tamamen yalnızlıktan öldüğünü fark etmen gereken andır. Sana her selam veren erkeği kendine aşık etmek istersin, bir gün içinde potansiyel sevgili adaylarının hepsiyle görüşürsün. Herkes senin olmayan aşk hayatından sıkılmaya başlamıştır, bir konuşma içinde anlattığın 15 farklı insanın isimlerini akıllarında tutamamaya başlarlar sende buna sinirlenirsin, seni önemsemediklerini düşünürsün. 'Merhaba depresyon!' artık iyice saçmalamaya başlamışsındır. Her gece dışarı çıkarsın tabi farklı insanlarlasındır, ama her zaman masanda dikkat çeken bir erkeğin olmasına özen gösterirsin ve tabi diğer hatun kişilerin sevgilileriyle gelmelerini istersin, sevgilisi yoksa ve senden güzelse o kızı masada barındırmazsın bile. O andan itibaren tavırların, konuşmaların değişir, daha flörtöz bir havaya bürünürsün. Normalde peçete olsa sümüğünü silmeyeceğin insanlarla flört etmeye başlarsın. 'Hoş ama boş' dediğin erkekler b

Bir Gün Diyete Başlamıştım

sabah uyandım enerjiklikte son noktayım 'bu gidişle bugün bile 10 kilo veririm ben heheheheh' modunda ilerliyodum. akşam oldu dışarı çıktım ve... 'sikmişim diyeti ya bana bi şey olmasın'

Asıl Önemli Olan Bakış Açısıdır

Asıl önemli olan bakış açınızdır şu hayatta. Ve belki de öğrenmeniz gereken ilk şey hatta ilk şey bi olaya nasıl bakmanız gerektiğidir. Bi olaya, bir soruna, bir paradoksa ne yönden bakmanız gerektiğini bilirseniz çözüme bir adım daha yaklaşmısınız demektir. Farkı bakış açıları edinin. Tabi bu bakış açıları kendiliğinden gelişmez. Yeni insanlar, yeni ortamlar, yeni yerler görerek keşfedersiniz. Ama en önemlisi de kendinize bakış açınızdır. Doğru yaklaşım doğru yolda sapmanızı engeller.

Özledim AMK

İki yıl önce deselerdi ki bana bu halini çoook özliceksin 'hadi lan ordan' gibi bi cevap alırlardı. Tamam belki biraz daha sert. Ama şu an o iki yıl önceki halime dönebilmek için çok şeyden vazgeçebilirim sanırım. Mutsuz muyum ? Hayır. Pişman mıyım ? Asla -ben pişman olmam-. Hani ama yine de o zaman çevremde olan insanları özlemiyo değilim (hatta köpek gibi özlüyorum) ama kısmet işte. Bitiresim var yazıyı yazdıkç.a yazasım geliyo bu konu hakkında. Ama bilmeniz gereken kısım sadece bu, özledim.

Yalan ve Gerçeklik

Ve güneş yüzünüze çarptığında en büyük gerçeklikler yalana en büyük yalanlarsa gerçekliğe bürünür. Ve gerçeklikte ölüm vardır. Yalanla gerçek bir olduğunda, her şey tek bir çizgi üzerinde toplandığında ve bileğinizdeki kırmızı ipi kestiklerinde.. Siz, artık yoksunuz. İşte bu yüzden yalan ve gerçeklik asla bir araya gelmezler hayatta. Nefes alırken içinize çektiğiniz gerçekleri yalan olarak dışarı bırakırsınız. Gerçekler hep değişir ama yalanlar aynı kalır.. Yalanla gerçeklik birleştiğinde, yani yok olduğunuzda, aslında en başa dönersiniz.. Tüm hayallerin başlangıcına. Ve emin olun o an yapabileceğiniz en iyi şey inanmaktır. Çünkü eğer inanmazsanız hala kaybedebilirsiniz ama inanırsanız.. Gerçekten inanırsanız hayalleriniz sizi doğru sona götürecektir.

Mahsur Kalmak

Ah sevgili beni kalbinde mahsur bıraktın, Tıkadın tüm yollarımı, çıkışlarımı kapattın... Ben seni çok sevmiştim sen bana niden büle yaptın dııııırııınnn dııııırıııın Benden bu aralar romantik bi yazı beklemeyin gençler romantizm en fazla bu kadar oluyo. Ama başlıkta da dediğim gibi gerçekten mahsur kaldım. Yarın haftalardır uğraştığım tezimin teslim günü. Bende bursaya gittim son hafta daha rahat çalışabilmek için. Sonrası belli zaten kar, kıyamet, fırtına... Her neyse bu sabah uyandım sevgili okulumun sevgili rektörlüğünü aradım hatunun biri çıktı sordum çarşamba okul var mı yollar bok gibi ablacım ben bursadan gelicem dedim hatunun cevap aynen şu 'Ya şey biz meteorolojiyi aradık zaten çarşamba kar yağmıcakmış bugünde durcakmış birazdan. Tatil falan değil gel okula kalırsın gelmezsen.' (YARRRRRRAK YAĞMICAK) Şimdi ben o ablamızı arayıp küfür etmiyim mi ? İtin götüne sokmiyim mi ? Bunları yapsam haksız mı olucam nolucak yani. Neyse tabi ben kalktım bursadan bindim otobüse g

Demoralizee

Mahlasından da anlayabiliceğiniz gibi insanı 'demoralize' eden bi kişiliğe sahip bi arkadaşımızdır bu Demirhan. Aslında moralinizi bozduğu gibi birden sizi dünyanın en mutlu insanı da yapabilir -ki bunu pek fazla yapmaz-. Bi sabah uyanıp onunla konuşmak istersiniz ama aynı günün gecesinde yatarken ondan nefret edebilirsini ve bi daha görmek istemeyebilirsiniz. Sizi ağlatabilir ağlatırken gülme krizine sokabilir. Asla ne zaman ne yapacağını  tahmin edemezsiniz.  Bu Demirhan var yaaa..... (diye başlamak isterdim aslıdna daha samimi bi şekilde ama ağzımın ortasına bi tane vurmakla tehdit ediyo beni şu an) Demirhan hayatınızda tanıyabiliceğiniz en bencil insanlardan biridir -ben bunun kendini koruma yolu olduğunu düşünüyorum, bi çeşit kalkan gibi-. Bu arada Demirhan'ın ego manyaklığından bahsetmezsem çok ayıp etmiş olurum. Minik bir egoist bu Demirhan bazen beni bile solluyo ego konusunda. Asla kendine laf ettirmez. Eleştirebilirsiniz ama yapıcı yönde, yıkıcı yönde eleştirirse

ARKADAŞINI KALTAK SANAN KALTAK

Hayır anlamıyorum madem arkadaşına kaltak gözüyle bakıyosun niye arkadarşın ? Madem arkadaşın niye kaltak gözüyle bakıyosun ? Bu durumda ortada ki tek kaltak sen oluyosun. Yani sonuçta arkadaşım diyosun kaltak diyosun bana mı diyosun ? Kendine diyosun, mesela ben de diyorum sana KALTAK ! Ama bak ben sana şimdi kaltak dedim ya sen artık benim arkadaşım değilsin, bu kadar basit. Bi de şöyle bi durum var ki senin götü boklu sevgilini ben napıyım ? Zaten görüşmemin tek nedeni senin sevgilin sıfatına sahip olması. Nasıl bi değerin içine sıçtığının farkında mısın sen kaltakcım ? Allah aşkına elini vicdanına koy senden başka kim bakar ki zaten ona ? Bi de beni biliyosun hiç tarzım değil tatlım böyle şeyler. Neyse şu an seninle ilgilenmek istemiyorum daha önemli problemlerim var. Ama şöyle de bi durum var bu konuyla pek alakalı değil ama arkadaşının aşkını çalan kaltaklar var. Ben mesela onlardan değilim. Sen beni öyle görüyo olsanda benim önümde öyle bi örnek var ki bunun ne iğrenç bi şey ol

Al Sana 'Ekşın'

Zamanın da öküz gibi aşık olduğum bi insan vardı aramızdaki her aşık olduğum gibi hayatta anlaşamayacağım biriydi. Neyse bi gün beşiktaşta arkadaşımdayım aradım bunu napıyosun gel görüşelim falan diye yok dedi gelemem görüşemeyiz iyi dedim bende ama sıkıntıdan ölücem evde arkadaşımda okulda kendi kendime düşünüyorum ne monoton bi hayatım var biraz heyecan lazım bana falan tak telefon geldi 'bi saate beşiktaş pi de buluşalım.'. Arayan o aşık olduğum çocuk heyecandan ölücem ben tabi. Neyse hazırlandım kızı aradım böyle böyle pi ye gidiyoruz diye hiç bi arkadaşın yapmaması gerektiğini düşündüğüm bi şekilde 'iyi tamam gidin' dedi. Neyse buluştuk falan konuşamıyoruz sıkıntıdan patlıyoruz tek konuştuğumuz şey 'bi bira daha' 'evet' o ipadde ben telefonumda bi şeylere bakıyoruz. Tam o sırada kurtarıcı meleğimiz olmaya aday bi arkadaş geldi o gelince ben bi açıldım kahkahalar havada uçuşuyo. (sıkılmayın lan geliyorum sadede aşk hikayesi değil bu). Neyse aşık oldu